“Storytelling reveals meaning without committing the error of defining it.”
Het is maandag 21 februari 2022 even voor 17:00 uur. Als de stem mijn naam uitspreekt knalt een fontein van licht uit mijn buik omhoog zo de ether in. Lara. Billie. Rense. Ik kom in de radiostudio opnieuw ter wereld, […]
Read moreKlimmen is ook kijken, dat snapt Jip met de grote oren als geen ander. Het zijn vaak de details die het verschil maken, net zoals in het dagelijks leven eigenlijk, je moet het alleen wel willen zien. De tong van […]
Read moreDit is het verhaal van Vianna Spang (26 jaar). Vianna is mantelzorger sinds haar twaalfde. Het is een lange strijd met de instanties om de juiste zorg te krijgen voor haar vader, moeder en broertje. Haar vader overlijdt rond haar […]
Read moreHet is dinsdag 2 juli, ook vandaag heeft het geregend. Gelukkig zie ik door het raam van het boshuisje de lucht opentrekken. Tussen de toppen van de naaldbomen verschijnen grote stukken blauw, het dikke grijze wolkendek geeft zich eindelijk gewonnen. […]
Read moreGisterochtend was ik om 5 uur even wakker, er scheen al licht door de kier van de zandgele gordijnen. Ik gluurde door de opening naar buiten. In het gastenboek van het boshuisje stond namelijk dat er zomaar reeën en wilde […]
Read moreIk moest dus weer eens janken. Ik logeer een paar dagen in een huisje in de bossen van Elspeet en in de tuin zat tot mijn grote verrassing opeens een appelvink in een van de krentenboompjes. En ja, ik ben […]
Read moreIk nam een geoorde fuut waar in het ondiepe duinmeer dat voor me lag. Ik wilde het dolgraag delen met mijn vriendin, een bijzondere waarneming krijgt extra betekenis als je geliefde naast je staat mee te gloeien van opwinding. En […]
Read moreIk was 10 jaar en wilde op voetbal. Ik wilde zo dolgraag. Maar ik had pech, het mocht niet. Meisjes voetbalden niet in Nunspeet. Ik dacht, ik wil best een jongetje zijn (ik kan goed allebei). Of een ander soort […]
Read moreHoge hakken tikken haastig op het voetpad. Een bakje rammelt op een piepende fiets. Een voet tegen een bal. Achteraf uitgelaten kinderstemmen. Het scherpe krassen van een zwarte kraai. ‘Papa wil naar huis.’ Droge takken kraken onder mijn zware wandelschoen. […]
Read moreHet was de stilte die me raakte, de witte dempende deken over al het gekakel. Je was zacht, je was sereen. Je was de tedere omhelzing van mijn trommelvlies. En toen ik verdwaalde volgde ik gewoon het gele spoor […]
Read more